Waarde vriend en ridder Staf,

Vele maanden reeds staat nabijheid zo zwaar onder druk door een vermaledijd virus en net nu wordt uw dierbare echtgenote Agnes, uw familie, uw vrienden en wij als leden van de Koninklijke VVV-Eeklo zo diep getroffen en beproefd door uw veel te vroeg heengaan. Dit onverwacht afscheid trekt inktzwarte penseelstrepen door de al donkere en eenzame dagen van deze eindejaarsperiode.

Niemand kon een paar maanden geleden vermoeden dat de onomkeerbaarheid van het lot ongenadig in u woekerde en nog minder dat in deze kersttijd uw testament van bijna een halve eeuw lidmaatschap van KVVV-Eeklo en decennialang engagement in het verenigingsleven zo onbarmhartig in onze handen zou worden gedrukt.

We hebben het privilege gehad u te kennen als een gedreven en dynamisch lid wat in 1977 terecht al werd gehonoreerd met het ridderschap in de Orde van den Eeclooschen Herbacker.  Het was slechts de aanzet tot onschatbare diensten en een ongebreidelde inzet bij de talloze activiteiten die VVV-Eeklo naderhand nog zou ontplooien.

Niet alleen als lid, maar eveneens als vriend en als levensgenieter die graag met een Bourgondische levensstijl koketteerde, zullen een stoet aan herinneringen in onze herinnering blijven voorbijwandelen als straks opnieuw recepties, ridderfeesten, dagtrips, reizen, feestelijke bijeenkomsten en andere evenementen mogen worden georganiseerd. U was meester in de kunst van de kwinkslag en kruidde meer dan één gelegenheid met culinaire toespelingen waarmee u telkens weer uw liefde verraadde voor de zowel gewone als exquise gerechten die uit de keuken ontsprongen en de heerlijke tafelgeneugten die u zich met de hoogste graad van mildheid liet welgevallen.

Naast enthousiast lid in onze vereniging maakte u zich ook verdienstelijk als gedreven en bevlogen doener in tal van andere verenigingen binnen het socio-culturele spectrum van het Eekloos stadsleven. Als jarenlang ondervoorzitter en later archivaris van de Gezinsbond, als consciëntieus secretaris van het Davidsfonds, als medewerker van het genealogisch tijdschrift ‘De Eik’ en als penningmeester en later medewerker van het tijdschrift ‘Heemkundige bijdragen van het Meetjesland’ bouwde u aan een onvoorstelbaar vrijwilligersparcours dat de limieten van het doenbare in bijna overtreffende trap geweld aandeed.

Wonderbaarlijk hoe u naast de liefdevolle zorg voor uw gezin tussen de kieren van de dag nog tijd vond om een gigantische foto- en artikelencollectie en aan Eeklo gerelateerde documenten en stukken bijeen te garen waarmee u renommee en groot aanzien verwierf en waarmee u tot op vandaag op de culturele radar bleef.

De Eeklonaar was u bijzonder dankbaar dat u al die documenten en dat illustratiemateriaal niet liet vergelen in schoendozen, dikke classeurs en uitpuilende hangmappen, maar in 1985 ontsloot via een merkwaardig kijkboek ‘Het Eeklo van toen’ dat u samen met toenmalig stadsarchivaris Erik De Smet samenstelde en die als co-auteur met zijn teksten de beelden in de passende context projecteerde.

In 1994 liet u het publiek opnieuw een kijkje nemen in de schatkamer van uw archief met de publicaties van ‘Eeklo in oude foto’s’ waar u samen met co-auteur Paul Wallaert op anekdotische wijze een wandeling maakte door het Eeklo begin van de twintigste eeuw.

Reeds een jaar nadien verwende u en Paul Wallaert de nostalgici met deel 2 van ‘Eeklo in oude foto’s’ waarbij jullie de geschiedenis van de stad vermenselijkten met een veelheid aan fotomateriaal van de eigen burgers en hun bezigheden.

Het stond in de sterren geschreven dat het universum waarin u zich bewoog met opmerkelijke lauweren zou worden getooid. De uitgereikte prijs voor cultuurverdienste in 2007 en de toekenning van de stadsmedaille in 2008 waren dan ook de verdiende bekroning voor al het moois dat u aan de Eeklose horizon liet gloren. Als minutieuze conservator van het geheugen van Eeklo mocht u eveneens de prijs van de Stichting Patrick De Beir ontvangen.

Het fluweel van de herfst van het leven heeft u naast moeilijke, ook nog veel memorabele en dankbare momenten geschonken. KVVV- Eeklo was voor u onmiskenbaar een mantel van vriendschap en gelukzaligheid.

Aan de vergadertafel zal straks een grote leegte regeren en zal met soms ingetogen schroom worden teruggedacht aan uw ludieke interventies die het debat of de discussie met een guitige noot opfristen en de bespreking met de juiste dosis luchtigheid konden kleuren.

We zullen u allemaal hard missen, maar weet dat KVVV-ers in gedachten eeuwig blijven geconnecteerd. Vaarwel Staf, bedankt voor alles wat u voor ons allen en voor heel heemkundig en cultureel Eeklo hebt betekend. Uw naam en gedachtenis zullen nooit in de anonimiteit verdwalen. Dat het u goed mag gaan ginds aan de overkant.

 

Johan Van Hyfte

Erevoorzitter KVVV-Eeklo